| Μόνος
Πάντα μου άρεσε να είμαι μόνος,
Κι ανταμοιβή μου θλίψη και πόνος.
Δεν βρήκα χέρι για να κρατήσω ,
μήτε και ώμο για ν’ ακουμπήσω.
Μόνο σαν λύκο μες τα βουνά,
Των άλλων η έπαρση με τυραννά.
Έζησα ως τώρα χωρίς χαρά,
κάθε συνύπαρξη και συμφορά.
Πάντα το ήθελα, να είμαι μόνος ,
φίλος και σύντροφος μονάχα ο χρόνος,
ότι μ’ ανάγκασε μ’ άλλους να υπάρξω.
τροχιά αλλιώτικη να καταγράψω,
άθλος στα μάτια μου και την καρδιά μου,
πότε δεν πρόδωσα την μοναξιά μου. ρ
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|