| |
Γλυκιά λατρεία μου πονώ, που μ’ άφησες μονάχο
παρέα με τις θύελλες παρηγοριά μου νά’ χω.
Αγάπη σου ζητιάνεψα, μά’ χεις καρδιά σαν βράχο,
κι εάν δεν σ’ έχω δίπλα μου δεν πρέπει να υπάρχω.
Μου σκόρπισες τα όνειρα και μ’ έκανες σμπαράλια,
να ξενυχτώ μ’ ανάγκασες, σε μαύρα νά’ μαι χάλια,
μα να σε σβήσω δεν μπορώ μ’ αμέτρητα μπουκάλια
την ευτυχία χώρια σου τη βλέπω με τα κιάλια.
Άλλο δεν θέλω τίποτα παρά να σ’ αγαπάω
κι ας μ’ οδηγείς στην κόλαση για σένα να σκορπάω.
Ολόκληρή μου τη ζωή κοντά σου να διαβαίνω
κι ας μπρος στο παραθύρι σου με κάνεις να πεθαίνω.
Φαρμάκωσες τα χείλη μου, που μ’ έκανες στην μπάντα
το είναι μου το κούρσεψες και μού’ κλεψες τα πάντα
γι’ αυτό κι ηχεί το κλάμα μου σαν θλιβερή μπαλάντα,
αν κι είμαι άντρας δυνατός κει γύρω στα σαράντα (τριάντα).
Μου σκόρπισες τα όνειρα και μ’ έκανες σμπαράλια,
να ξενυχτώ μ’ ανάγκασες, σε μαύρα νά’ μαι χάλια,
μα να σε σβήσω δεν μπορώ μ’ αμέτρητα μπουκάλια
την ευτυχία χώρια σου τη βλέπω με τα κιάλια.
Άλλο δεν θέλω τίποτα παρά να σ’ αγαπάω
κι ας μ’ οδηγείς στην κόλαση για σένα να σκορπάω.
Ολόκληρή μου τη ζωή κοντά σου να διαβαίνω
κι ας μπρος στο παραθύρι σου με κάνεις να πεθαίνω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
