| |
Εκείνες οι λίγες που αγαπήσαμε
Δεν μας θέλησανε, μας απορριψανε
Και όταν τις θυμηθήκαμε
Αυτές μας αφήσανε...
Το παρελθόν ανατρεψαμε
Το μέλλον σχεδίαζαμε
Το παρόν το ξεχάσαμε
Όλα τα δεδομένα τα χάσαμε
Συγνώμη για όσα περάσαμε
Μαζί με αυτά καταρευσαμε
Τον πάτο τον φτάσαμε...
Δεν υπάρχει πιο κάτω βουλιάζουμε
Δέξου το και κοίτα τι πάθαμε
Ο ένας τον άλλον αδραξαμε
Δεν υπάρχει δεσμός τον σπάσαμε
Σαν φτηνή αλυσίδα που χάσαμε.
Περνάει δίπλα και νιώθεις τον σφυγμο να ανεβαίνει
Πως ποντάρεις στο πιόνι που πιστεύεις θα χάσεις;
Ούτε καν σε κοιτάει το βλέμμα στο κορμί της σκοτώνει
Δεν υπάρχει θέση να παίξεις και αναγκαστικά θα υποχωρήσεις
Η ουσία χάνεται, η ψυχή σε σκοτώνει εκ των έσω
Αυτοκαταστρεφεσαι, το άγχος μεγαλώνει
Το μαρτύριο εδραιώνεται, το μυαλό αλλάζει
Το κακό πηγάζει και διαλύει ότι είχες αφήσει
απέξω
Μοναχικός λύκος, δεν σε βοηθάει κάνεις
Πρέπει μόνος να φτάσεις την κορυφή
Εκεί δεν υπάρχει καμία ψυχή, τι να κάνεις
Σου είχα πει είσαι μοναδική
Μία στιγμή, οι παλμοί ανεβαίνουν
Τα μάτια σε εκθέτουν
Ιδέα μου, η οι κόσμοι συγκλίνουν;
Τα πάντα μέσα μας αποκλινουν
Βγαίνω την μέρα με μια ελπίδα
Μία χαραμαδα ηρεμίας
Σε βλέπω μπροστά μου και μπαίνω σε τρικυμία
Και όμως το θέλω.
Να βλέπω το φως και μετά να το χάνω.
Σε βλέπω όλη την ώρα χάνω τα λογικά μου
Δεν άκουσα ποτέ το όνομα μου.
Δεν ήμουν καλός στο παιχνίδι το ξέρω
Κολλάω στο τέλος και χάνω
Πως να παίξω τον άσσο όταν ξέρω η απάντηση θα είναι ένα πάσο;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
