| |
καλύτερα απο μάς εσύ Ρωμιά που ποιητεύεις
με στίχους μυριοσύλλαβους και καταληξίες
σκορπίσματα των λέξεων με τέχνη εσύ μαζεύεις
όπως μαζεύουν τ’άστρα του σύμπαντος οι γαλαξίες
δύναμη άπειρη που το άπειρο διατάζει
στη θαυμαζω κι είναι η μόνη ευδαιμονία
το πάν που στο βαστάει η Δύση και αναγαλλιάζει
με ήχους και με χρώμα νάναι μεστή η αρμονία
το ευχαριστώ σε σέ, χρέος εκτελεσμένο
χάρισμα η ειδή σου,λόγος γλυκός να ζήσω
και ξαναβρίσκω τ'άχραντά σου, κοιτάζω κι ανεβαίνω
τα πιο ωραία απο τα θνητά μην τα λησμονήσω
με μέλι τα χείλη μου αλειμμένα θα σε διαβάζουν
στην ακριβή σιωπή μου απο χρυσή περγαμηνή
θα νιώθουν τη μυστική ανατριχίλα και θα στάζουν
χαμόγελα στην όψη και στα μάτια απαντοχή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
