| |
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Εγώ διαθήκη μάγκες μου
τίποτα δεν θα αφήσω
μόνο τ' απομεινάρια μου
σαν ρούφαγα στον ίσκιο
Το δένδρο που' χα για δροσιά
μες το στενό το λούκι
την δροσερή φασκομηλιά
και το παλιό μπουζούκι
Που έσβηνα τα ντέρτια μου
ρουφώντας το ζεστό
σαν χτύπαγα τα τέλια του
ξεχνούσα τον καημό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
