| ΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Τα δυο μικρούλια της παιδιά,
πήρε από το χέρι,
και, τα 'στρωσε, μπρός στην Τι-Βι,
να δουν..."ντοκιμαντέρι".
Κοιτούσανε με προσοχή,
-όρκο, γι αυτό, σας δίνω:
Μαιμού, έγλειφε, τη μαιμού!
Δελφίνος,..με δελφίνο!
Το πιο μεγάλο, μια στιγμή,
ξεσπάθωσε κι εκείνο!.
Μιμούντανε τον πίθηκο,
που έπαιζε...κλαρίνο!
Το βλέπ΄ η μάνα-ευτυχώς-.
Άρχισε, ευθύς, τη γκρίνια,
και, έτσι, δεν επαίξανε,
το βράδυ,..τα δελφίνια.
Ο άντρας της, σαν τ' άκουσε,
είπε.-Για τούτο, χολοσκάς;
Πρέπει, γυναίκα να του βρεις
Μου έμοιασε,..ο κερατάς!.
............................
Πέστα, αν θέλεις, στον παππού,
τα παραμύθια σου, βαβά.
Σήμερα, δίχως την Τι-Βι,
μένουνε τα παιδιά,..στραβά.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|