| |
Ήρθες χαράματα μ' ονείρου φορεσιά
Από τις γρίλιες γλίστρησες σαν ηλιαχτίδα
Ξύπνησα μέσα σε σεντόνια θαλασσιά
Σε μια γλυκιά του Ιουλίου καταιγίδα...
Στα βλέφαρά μου στάθηκες για μια στιγμή
Κι ένα σου δάκρυ κύλησε στο μαξιλάρι
Το παρελθόν μου άνοιξες με μια ρωγμή
Κι έπνιξες μέσα του της ζήσης μου τα βάρη...
Και κάποια άνωση μας πήρε στον αφρό
Αέρας, θάλασσα.. κι εμείς άσπρα δελφίνια
Να κοροϊδεύουμε τον άπληστο καιρό
Μέσα στου έρωτα τη διάφανη ορμήνεια...
Και τις νυχτιές να βγαίνουμε στην αμμουδιά
Χρυσό να πίνουμε του φεγγαριού το βλέμμα
Κάθε μια αίσθηση να λιώνει στην καρδιά
Δάφνες να πλέκεις στης αγάπης σου το στέμμα...
Κι είναι το σήμερα χορός μελλοντικός
Το αύριο είναι για εκείνους που δειλιάζουν
Κανείς δεν τάζεται στη μοίρα κανενός
Μόνο τ' αστέρια μες στον έρωτα φωλιάζουν...
Πάρε με πέρα από τα χέρια της φωτιάς
Και ξέπλυνε από τα μάτια μου τη σκόνη
Πάμε μαζί.. αν σ' αγαπώ.. αν μ' αγαπάς
Αλήθειες λέει σαν μαδά η ανεμώνη...
5-7-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
