| Σε κάτι πρόχειρα τετράδια με μισοτελειωμένα σκοτάδια,με μπόλικες διαθλάσεις φωτός,με παιχνιδισματα ζωής, εκεί στερέωσα το είναι μου.
Είναι χαρά να μοιράζεται η σκέψη, να ξαλαφρώνει η ψυχή, να μαραζώνει ο καημός.
Ζωντανεύουν οι ενθυμήσεις, μιλούν οι σκιές, παίρνουν ρόλο στο θέατρο τα άψυχα.
Γιατί αν δεν είναι η γραφή μια ζωντανή παράσταση, τότε τι είναι;
Στο ημίφως ξεντυνεται η ψυχή.
Μες στην ομίχλη διακρίνεις την κραυγή.
Μες στης σιωπής το θόρυβο γεννας τον εκκωφαντικό στίχο.
Με δακρυσμενα μάτια διακρίνεις καθαρά το φώς.
Με δουλεμενα αισθήματα χτίζεις παλάτια.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|