| |
Κρασί του νησιού
ανείπωτο μύρο του αγνού
γουλιά γλιστρή
του αφρού απανωτή η ακμή
άναρχο ρίγος σφοδρό
σηκώνει το κεφάλι ορθό
μ'όλο το μάτι ρουμπίνι
μες στο φώς που αφήνει.
Κι ακόμα τρέχει θολωτό
σαν βροντή οργίων σαν ποδοβολητό.
Μεστωμένη απο δροσιά
αλλάζει ντύμα η παρθενιά
Αμαζόνας η κραυγή
φλέβα ρυακιού κρυφή
του μαρτιάτικου χελιδονιού
του αυγουστιάτικου αηδονιού.
Το χέρι σαλεύει ολονυχτίς
στη λεία μαγεία της κορφής
πότε δεξά πότε ζερβά
η γλώσσα αναδεύει βιαστικά
το μυριόπνοο μέλι
το κεντρί,την κυψέλη
της ήβης η σγουρή φωλιά
κρύβει όλα τα μυστικά
υψωμένη η καθάρια εντολή
γλυστράει στη στρώση γοργή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
