| |
Άσβεστο πάλι καίει φως,η φλόγα του ονείρου.
Όνειρα,παραμιλητα, φλούδες ζωής μες στο καμίνι.
Όνειρα πάντα ζωηρά,που λες και ήταν ζωντανά, δίναν ζωή σε κούφιο σώμα.
Κι όλο τραγούδαγα για κάποια αγάπη, για κάτι μάτια σκοτεινά, θολά, όλο απάτη.
Κι όλο τραγούδαγα για μια καλύτερη ζωή,πιο μερακλου, πιο φωτεινή, όλα απάτη.
Άσβεστο πάλι καίει φως,η φλόγα του ονείρου.
Μες στο σκοτάδι γιγαντώνονται οι μορφές, παίρνουνε σάρκα και οστά οι μνήμες.
Μη με ξυπνάς...
Άσε με λίγο να χαρώ.
Το όνειρο έμεινε μισό κι εγώ ολάκερη να περιμένω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
