| |
Ο ουρανός σκοτεινός
Το φως δεν ταξιδεύει εδώ
Κόσμος μαγικός
Το σκοτος περιμένει απέξω
Ένα βήμα πίσω και μετά συνεχίζει στο κενό
Ειχα μάθει στην ευκολία μέσα από το δρόμο
Να φωναζω, που χάθηκε η αγάπη που ήθελα
Δεν υπήρξε ποτέ, συγνώμη που ρώτησα.
Σε έψαξα μέσα στην άδεια ζωή μου, να με γεμίζεις συναίσθημα
Έχω χάσει το μέτρημα, κάθε μου λέξη θα βγει ανυπόφορα
Δίνεις νόημα στις στιγμές που λέω καλημέρα
Κατά τα άλλα είμαι καλά μην σε νοιάζει για μένα
Μιλά για σένα, κάτι δεν πάει καλά το βλέπω σε κάθε σου βλέμμα
Να μιλήσω για ματιά κλισέ, τα δικά μου είναι καλύτερα
Σε βλέπω σκεπτική να κοίτας στο παράθυρο και σαν μαλακας προσπερνώ και οδεύω στο άγνωστο
Άλλες φορες λυπημένη και δεν ασχολούμαι με τα άπιαστο
Ακουμπά το δέρμα μου ανατρίχιαζει με κάθε σου βήμα
Στο προηγούμενο αστέρι δεν πρόλαβα, τώρα θα σημαδεψω καλύτερα, θα αντίδρασω πιο γρήγορα, ακόμα και αν γίνω νεφέλωμα.
Πέφτει το πεφταστέρι και εγώ μόλις το γνώρισα
Πήρε άλλο τη θέση του τώρα, μόνο φοβάμαι αυτό θα φύγει σαν κομήτης
Εγώ ή ουρά που ακολουθεί από πίσω και το κάνει να φεύγει πιο γρήγορα
Όμως δεν φαίνομαι και ίσως αρχίσω να εξαϋλώνομαι μέσα στη σκόνη του τίποτα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
