| |
Μια η λαχτάρα και μιά η απαντοχή
Καίει σα μυστική δροσιά μες στη ψυχή
Να νιώθομαι κάθε στιγμή σιμά σου
Ν’ακούω βουβός τ’αλαφροπάτημά σου
Με λιώνει η δίψα σου,φωτιά στα σπλάχνα μου έχει γίνει
Με λιώνει κι η σκέψη σου που μερόνυχτα με κρίνει
Αυτή με κρατάει άσειστο στο μυστικό σου αλώνι
Αυτή με ζώνει ολάκερο με ζεί και με στυλώνει
Αυτή τριγύρα απ΄τον παλμό μου χάραξε ένα κάστρο
Για να γνωρίσω τη καρδιά σου μες στ’άστρα ξέχωρο άστρο
Πόσο καιρό πια μ’εχει ακοίμητο μπροστά της
Που αγρυπνάει πιά στο πλάϊ μου ο έρωτας,τρανός μου παραστάτης
Στα νεύρα μου δονεί η ανείπωτη σου εικόνα...απέραντος ρυθμός
Του νού μου διάπλατη τη θύρα ανοίγει…ολύμπιος σεισμός
Και να δαμάσω τώρα δεν μπορώ του οργίου τα καρδοχτύπια
Γιατί απ’τα χείλη σου φιλί κι απ’το κορμί σου χάδι ήπια
Αχ ποιά μοίρα μ’έφερε σε σένα ξαφνικα
Του κήπου σου να νιώσω τα βαθιά του μυστικά
Με την μνήμη μοναχά και την άμετρη σιγή να σ’αγαπήσω
Που πιά να λέω ,τα χείλη μου στα χείλη σου για πάντα θα τα κλείσω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
