| [align=center]
Συνηθίζω να περπατώ στη γειτονιά.
Ποια γειτονιά…σας ερωτώ;
Σπίτια κλειστά ερειπωμένα
τζάμια σπασμένα και οι άλλοτε ανθισμένοι κήποι
σκεπασμένα με αγκάθια έτοιμα να αρπάξουν φωτιά
στο πρώτο αποτσίγαρο….
Κεραμίδια που επικίνδυνα κρέμονται….
Σκουπίδια…βρομιές…και πεταμένα κύπελλα καφέ.
Τα λίγα ακόμα σπίτια που έχουν απομείνει χάνονται
μέσα σε όλη τούτη την εγκατάλειψη.
Μνήμες όμορφων χρόνων περνάνε από το μυαλό μου.
Και γυρίζω στο μοναχικό μου σπίτι δακρυσμένη!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|