| |
Το παιδί που πεινάει...
Η αγκαλιά της μητέρας του...
Ησυχία...δεν υπάρχουν άλλα δάκρυα!
Νύχτωσε κι ας καίει ο ήλιος.
Μόνο η ανάσα της ακούγεται πια.
Μια ανάσα,χιλιάδες,εκατομμύρια ανάσες
τρέχουν να ενωθούν
να γίνουν φωνή ,κύμα,καταστροφή...
Μα χάνουν τον δρόμο,
δεν συναντιούνται,
στερεύουν,
κοιτάζουν τον ουρανό
για μια μοναχική ελπίδα.
Κι έρχονται τα όνειρα
άλογα όμορφα ,λευκά, ακίνδυνα
να καλπάσουν εκεί ψηλά
και γυρίζουν πάλι οι ώρες
ήσυχες και σκοτεινές
καθώς ο ήλιος καίει
πάνω στους νέους καρπούς
των ρημαγμένων δέντρων.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
