| |
Δεν ειν’ ο πόνος άνθρωπος
Δεν είν’ ο πόνος άνθρωπος να τον κοιτώ στα μάτια
να του μετρήσω τις καρδιές που έκανε κομμάτια
Δεν ειν’ ο πόνος άνθρωπος ν’ ακούσει που φωνάζω
και δεν μπορεί να λυπηθεί όταν αναστενάζω.
Αχ και να ήταν άνθρωπος ν’ ακούσει λίγο κλάμα
να ιδεί εκεί που περπατά πως είναι όλα δράμα
Που σβήνει απ’ τα χείλη μας το γέλιο πριν ανθίσει
και μόνο βάσανα σκληρά έρχεται να χαρίσει.
Δεν ειν’ ο πόνος άνθρωπος ν’ ακούσει που φωνάζω
και δεν μπορεί να λυπηθεί όταν αναστενάζω.
Αν ήσουν πόνε άνθρωπος μαζί μου να γυρίσεις
δεν θα μπορούσες να γελάς μα μόνο να δακρύζεις
Κι’ αφού δεν είσαι άνθρωπος που βρήκες την κακία
κι’ όπου πατάς και περπατάς σκορπάς την δυστυχία;
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
