stixoi.info: Το καράβι στο μπουκάλι (kinεκδοχή)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271882 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το καράβι στο μπουκάλι (kinεκδοχή)

[color=black][font=georgia]Σ’ ένα γραφείο με βιβλία φορτωμένο
Κι έν’ λαμπατήρα φθισικό μ ‘ωχρούν κραγιόν
Ένα περίεργο αντίκρυσμα ριγμένο
Σ’ένα διάφανο μ' αόρατο γιαλό

Ένα καράβι σαν αυτά που ταξιδεύουν
Σ’ένα μπουκάλι απ’αυτά που μας μεθούν
Όσο ζυγώνω , βλέπω φώτα να σαλεύουν
Κι όσο μακραίνω , ίσκιους νιώθω να μιλούν

Μια νύχτα αργή σαν επιτάφια λιτανεία
Πήρα της θάλασσας λίγο άγιο νερό
Και το καθάριζα να διώξω μιαν ανία
Γιατί είχε γίνει με τα χρόνια πια θαμπό.

Άξαφνου ! Λάμψεις κι αντί κάπνα , υδρατμοί
Κι ο Ποσειδών να μου γελά στην οροφή !
Μιλά σε γλώσσα απ ‘την παλιά των ναυτικών
Και φανερώνει μου , το δώρο των ευχών !

Συ λοιπόν ξύπνησες τον κύρη των πελάγων
Λέγε μου γρήγορα ποιες είναι οι τρεις ευχές
- τρία ταξίδια – σου χρωστώ , εις αδηφάγων
Θαλάσσων μαύρων και εις νήσους μαγικαίς !

Πρώτο ταξίδι όπου γεννιούνται οι κυκλώνες
4ο – 5ο πλάτος απ’του Ισημερινού
Κι ευθύς συνάντησα ουράνιες ανεμώνες
Να ξεφυσούνε μια μοσχοβολιά θυμού

Κι εκεί στον κήπο της θαλάσσης είδα πλοία
Μια μπρος αργά μια πίσω – κράτει , μια ζερβά
Σα να ‘χανε στα πλώρα τους την ευτυχία
Να τόσο πάσχιζαν να φτάσουν στα βαθιά ..

Μα όπως όλα τα στοιχιά αυτού του κόσμου
Έτσι κι η θάλασσα ζητάει σεβασμό
Να μου τα δείξει όλα βιάστηκε ο Θεός μου
Και το καράβι τότε κόπηκε στα δυο

Σαν αποτύχαμε στο πρώτο τα ταξίδι
Ευθύς ‘πιστρέψαμε στην ίδια τη στιγμή
Το παρελθόν μου κουλουριάστηκε σα φίδι
Που τρώει το σώμα του και τώρα θα χαθεί

Δεύτερο μπάρκο στην Ακτή του Ελεφάντου
Κι ένιωθα δούλος σε αμπάρια Αμιστάδων
Κάτι στα ξώμακρα αμμοθύελια αχράντου
Στρίγγλιζαν σύψυχα σα ουρλιαχτά μανάδων

Αυτές που μήνυμα λαμβάνουν πώς του γιού
Σαθρό κουφάρι καταφθάνει στον Περαία
Και αμέσως θάβονται σε κούντρου σκοτεινού
Στον αρραβώνα του παιδιού με μια σημαία

Αυτές που μήνυμα λαμβάνουν του πατέρα
Το λείψανό του πως ποτέ δε θα βρεθεί
Σειρήνα εκάλεσε αυτόνε μυθική
Για δέκα χρόνια θα χουν μνήμα του , τη βέρα

Απ ‘ τα σουέλια των δακρύων μου λυγίζω
Και ένας Τρίτων του Θεού μου μπιστικός
Μου πε πως τώρα , ώρα είναι να γυρίζω
Και να τελειώνουμε πια θέλει ο Θεός..

Τρίτο μου μάθημα , λοιπόν , Τρίτη ευχή μου
Μα δεν ταξίδεψα στου κόσμου τ ’ανοιχτά
Σ’ ενός Περάματου με έρριξε φτωχά
να χτίσω μ’ έβαλε τη ρότα τη δική μου

κι είδα πώς πλάθεται ο πόθος για φυγή
και πώς αμείβεται ; με αίμα ‘ ενός θανάτου
θανάτου βέβαιου και ας μην είναι εκεί
όλοι τους είχανε κι από ‘να μήνυμά του

τότε ! ένα παιδάκι με ποδήλατο μικρό
που στις ακτίδες του , χαρτόνι είχε περάσει
μου λέει δες ! σ’ αρέσει το μοτοσακό
θέλω με τούτο να γυρίσω όλη την πλάση

….

Ο Ποσειδώνας δεν με έχει επισκευθεί
Αν θα ερχότανε , σαν τότε , στ’ όνειρό μου
Θα του εζήταγα μονάχα μιαν ευχή
Να μη βουλιάζω στα ρηχά αυτού του κόσμου… [/color][/font]

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

kin 23-08-2006 @ 03:20	θα μπορουσες να την πεις και "Η kinικη εκδοχη..." κατσε να διαβασω να δω τι εκανες...οχι τιποτα αλλο γιατι εχεις εμπλεξει και το ονομα μου.... χαχα
AceOfSpades 23-08-2006 @ 03:25	trivia : α) 4o - 5o πλάτος , κοντά στον Ισημερινό ( ενδιάμεσο περίπου Ιαπωνία - Αυστραλία ) , εκεί γεννιούναι οι περισσότεροι και οι σφοδρότεροι κυκλώνες. β) σουέλ / σουέλια = υψηλοί κυματισμοί χωρίς παρόλα αυτά να επικρατεί τρικυμμία γ) Αμιστάδ = το περίφημο δουλεμπορικό δ) κούντρο = το μαύρο μακρύ μαντήλι που φοράνε οι χήρες αυτά...
kin 23-08-2006 @ 03:27	ε τωρα συγνωμη, αλλα τι αλλο εκτος απο το "γαματο" ταιριαζει? Μαλλον το "ΓΑΜΑΤΟ!!!" Ειδικα στο τελος εχεις παραδοθει τελειως και σε παν τα κυματα ταξιδι...
χρήστος 23-08-2006 @ 03:41	καταπληκτικό κι αυτό με την τελευταία ευχή να ξεχωρίζει.... καλημέρα και πάλι Άσσε
Δήμητρα 23-08-2006 @ 05:32	Χωρίς σχόλια...Η τελευταία στροφή σημαδεύει.
Τσακίρη Χαρά 23-08-2006 @ 06:09	Εχω μείνει άναυδη!!!!! ::oh.:: Εκπληκτική ιστορία....δοσμένη με εξαιρετικό και θαυμάσιο τρόπο..... Μα.... έχεις έναν μοναδικό τρόπο γραφής εσύ !!!!! Χίλια μπράβο είναι λίγα....
Goldy 23-08-2006 @ 06:22	Θα το διαβάσω χίλιες φορές Όμως το ξέρω... Και πάλι δεν είναι αρκετές!!! Απλά... Άφωνη!
BETTY BOOP 23-08-2006 @ 09:44	με χαρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Palioxaraktiras 23-08-2006 @ 17:16	Ειστε 5-6 εδω μεσα που νοιωθω πως ειναι ιεροσυλια να σας σχολιαζω Δε θα το κανω ουτε τωρα μια και δεν ειμαι ιεροσυλος Να εισαι παντα καλα να γραφεις
agrampeli 24-08-2006 @ 06:55	πολύ όμορφο ::smile.::
Aris4 24-10-2008 @ 05:57	Και η τελευταια στροφη , ποιημα απο μονη της μεγαλε !!! ::theos.::
zpeponi 24-10-2008 @ 06:49	ερωτω: δυναμαι εγω ο φτωχος και ακυρος μπακουρας να πω εστω και μια λεξη κριτικης γι αυτο το θαυμα; δεν νομιζω... πες μα τι πινεις σε παρακαλω, θελω κι εγω ενα καραβι απ αυτο
χρηστος καραμανος 24-10-2008 @ 08:20	Σ’ ένα γραφείο με βιβλία φορτωμένο Κι έν’ λαμπατήρα φθισικό μ ‘ωχρούν κραγιόν Ένα περίεργο αντίκρυσμα ριγμένο Σ’ένα διάφανο μ' αόρατο γιαλό Ένα καράβι σαν αυτά που ταξιδεύουν Σ’ένα μπουκάλι απ’αυτά που μας μεθούν Όσο ζυγώνω , βλέπω φώτα να σαλεύουν Κι όσο μακραίνω , ίσκιους νιώθω να μιλούν ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 24-10-2008 @ 10:27	μαγικαίς?? εντάξει, μαγικές να είναι κι ότι θέλει ας είναι ρε Γιάννη, μου είχε ξεφύγει αυτό, χαίρομαι που το διάβασα
justawoman 24-10-2008 @ 11:20	Το είδα μακρύ κι είπα άσε μας ρε Άσσε... αλλά ο εθισμός βλέπεις ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο