| |
Αντάμα πάμε για σεργιάνι στη σελήνη
γιατί μού’ φερε ναυτία φως μου η γη
των δυο χειλιών σου δώσε μου τη δραμαμίνη
και των κατάλευκων χεριών σου τη στοργή.
Αντάμα πάμε για σεργιάνι στη σελήνη
γιατί με πληγώσαν οι άνθρωποι πολύ
να κοιμηθώ μες στης αγκάλης σου την κλίνη
μ’ ένα δικό σου ερωτιάρικο φιλί.
Αντάμα πάμε για σεργιάνι στη σελήνη
τώρα που έχω στην καρδιά μου παγωνιά
γιατί έχει σαν ένα φρόκαλο η αγάπη γίνει
που το πέταξαν στου δρόμου τη γωνιά.
Αντάμα πάμε για σεργιάνι στη σελήνη
άστρο της άχαρης ζωής μου φωτεινό
απ’ της παλιοζωής να φτάσουμε τη δίνη
ίσαμε ψηλά στον μπλε τον ουρανό.
Αντάμα πάμε για σεργιάνι στη σελήνη
με της φαντασίας το άτι το γοργό
για νά’ βρω μες στα μάτια σου γαλήνη
που τόσο στη ζωή έχω στερηθεί εγώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
