| Μια στιγμή μοναχική, μια μικρή διαδρομή, σε 'να κόσμο φθινοπωρινό που αγάπα το χρώμα το νοσταλγικό, που τις μνήμες τις ζητά σε κάτι φύλλα κιτρινωπά, που 'ναι μύρια στα κλαδιά και 'χουν κάτι μαγικό κάτι το κρυφό το πολύ προσωπικό, που το ξέρει η ψυχή του ανθρώπου που προχωρεί με ΄να δαυλό μικρό αναζητώντας το Θεό σε 'να τόπο ειρηνικό σε ΄να τόπο μουσικό που 'χει και χρώμα και άρωμα φθινοπωρινό...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|