| |
| | Οι «ρόλοι» μας |  | | | Κομπάρσοι με ..επαγγελματική συνείδηση... :ppp | | |
Οι «ρόλοι» μας.
Τους ρόλους που μας δώσαν τους δεχθήκαμε
και μάθαμε καλά τους διαλόγους
τις απαιτήσεις των σκηνών δεν αρνηθήκαμε
και δοκιμάσαμε και πρόβες αναλόγους...
Του σκηνοθέτη τον παλμό ακολουθήσαμε
όπως μας πρότεινε στου έργου του τα πλάνα
και στις «σκληρές» του τις σκηνές εμείς καθήσαμε,
που οι ρόλοι ήταν : ο γαμίκος κι η πουτάνα !
Μα εμείς, μόνο στους ρόλους ταυτιστήκαμε
σαν ευσυνείδητοι σωστοί επαγγελματίες
και, πλην των πλάνων, κάθε σχέση αρνηθήκαμε
γιατί εξέλειπαν, καί λόγοι, καί αιτίες...
'Ομως σωστά, του σκηνοθέτη, δεν του ταίριαζε,
και κάναμε πολλές επαναλήψεις...
κι απ’ το πρωί μέχρι τη νύχτα που ξαστέριαζε
συνέχεια πρόβες στο πλατώ με ...περιπτύξεις !…
Αλίμονο, στην πράξη συνηθίσαμε
κι εκτός δουλειάς κάναμε τζάμπα προπονήσεις,
κι όταν στο τέλος την σκηνή μας την γυρίσαμε,
ήμασταν όργανα της σχέσης και της ..χρήσης...
Τα θέατρα κι αυτά, τα βαρεθήκαμε,
γιατί μωρό μας ήλθε αμέτι μουχαμέτι
σε μια ΄κκλησιά βιαίως παντρευτήκαμε
και κάναμε κουμπάρο ...σκηνοθέτη !…
-.-
(2007)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
ταπεινος ναρκισσος
26-11-2019 @ 12:29 | Όρθως τα παρουσιάζεις Χρήστο ! ! ! | | ακριτας
26-11-2019 @ 12:54 | ::up.:: ::rock.:: ::up.:: | | smaragdenia
26-11-2019 @ 17:36 | ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Αγιοβλασιτης
26-11-2019 @ 17:48 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μπόσινας Νίκος
26-11-2019 @ 20:36 | Πολύ έξυπνο και πολύ ωραίο Χρήστο! | | El.Pi El.Pi
26-11-2019 @ 22:47 | Ωωωωω! ::theos.:: | | mixailas
06-12-2019 @ 14:27 | Μπράβο !!! Πάρα πολύ ωραίο με έξυπνο στίχο και τέλος επίσης ::up.:: | | CHЯISTOS P
28-08-2020 @ 12:42 | Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο σήμερα..
Ήταν δύο φίλοι συμφοιτητές που μετά από 25 ολόκληρα χρόνια ξαναβρέθηκαν και άρχισε ο ένας να εξιστορεί στον άλλον τη ζωή του, το τι έκανε μετά που χωρίστηκαν.
«--Να,» λέει ο ένας «--μετά που τελειώσαμε, πήγα στο στρατό και τελειώνοντας και το στρατιωτικό άνοιξα ένα γραφείο να καλά πάνε οι δουλειές, στο μεταξύ βρήκα μία κοπέλα, την παντρεύτηκα και κάναμε οικογένεια, αποκτήσαμε και ένα κορίτσι που τώρα είναι 22 χρονών. Είμαι πολύ περήφανος για την κόρη μου γιατί από νωρίς προσπαθεί να αποκατασταθεί : Τελειώνοντας το λύκειο είχε ήδη γνωρίσει ένα καλό παιδί συμμαθητή της από καλή οικογένεια, το αρραβωνιάσαμε, πήγαινε τα ταξιδάκια της με τον καλό της, διασκέδαζαν τα βράδια, πήγαιναν στα μπαράκια, καλά περνούσε, αλλά όμως δεν της έφτανε αυτό το παιδί και έτσι γνώρισε έναν επαγγελματία που είχε και αυτοκίνητο, το αρραβωνιάσαμε με αυτόν, μετά να δεις γλέντια και χαρές, πήγαιναν από δω πήγαιναν από κει, πολύ όμορφα περνούσε το κορίτσι μου, αλλά όμως και πάλι ήθελε κάτι παραπάνω... Έτσι γνώρισε έναν επιχειρηματία και αφού τα διέλυσε με τον προηγούμενο, άρχισε να βγαίνει με αυτόν, και νά ταξίδια στο εξωτερικό και νά σε πανηγύρια, σε μπουζούκια, τα περνούσε τρέλα, όμως φίλε μου και αυτό δεν κράτησε πολύ γιατί γνώρισε μετά έναν βιομήχανο που είχε μία μερσεντάρα από δω μέχρι εκεί πέρα. Να δεις ταξίδια το κορίτσι μου στις Μπαχάμες, στο Πουκέ, ταξιδεύει πρώτη θέση, τα περνάει πολύ ωραία προς το παρόν, σε μπουζούκια, σε ταβέρνες, στα καλύτερα καταστήματα και στα πεντάστερα ξενοδο-χεία. Όμως δεν σκοπεύει να κάνει τίποτα μαζί του γιατί έχει βάλει στο μάτι έναν εκατομμυριούχο και μάλλον θα πάει μαζί του... Αλήθεια φίλε μου για πες μου και σύ την ιστορία σου !»
«--Να σου πώ,» απαντάει ο άλλος. «--Και η δικιά μου η ζωή είναι ίδια και απαράλλακτη με την δικιά σου. Και εγώ παντρεύτηκα και απέκτησα επίσης μία κόρη... και η δικιά μου η κόρη πουτάνα είναι αλλά δεν τα περνάει τόσο όμορφα...»
ΥΓ. πεντάστερα, όχι παγκάκια ρεεεεεεεε !!!!!
::laugh.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
