| |
Και ξαφνικά στα χείλη μου σε είχα
Με ένοχη χαρά
Να αποζητά της σάρκας το μεθύσι
Σε είχα ολάκερη γυμνή
Σε αστραφτερά σεντόνια μυρωμένα
Γλυκιά σαν το φώς
Που το φεγγάρι αφήνει
Με ολάνοικτη αγκαλιά
Που ο πλούσιος κόρφος σου γεμίζει
Σε είχα
μες στην απόλυτη άφεση
τη μυστική αχτινοβολία
Και την μοιραία ομορφιά
Λαχτάρα σύγκορμη
Κι ένα άχ σα στεναγμός
Η ταραχή του έρωτα
Ανάλαφρη πνοή
Και η απληστία νέα ακόμη
Να μεγαλώνει
Σε είχα
Πανω σε βαθιά μαξιλάρια
Ποτισμένα μυρωδιά
Τα χάδια σφριγηλά
Σπάταλα τα φιλιά
Να σκάβουν αυλάκια
Η σάρκα να τεντώνει
Φλεβισμένο μεγαλείο
Μέσα σε παραλήρημα παράλληλο
Του πολύτροπου στροβίλου
Χωρίς αναπαμό για λυτρωμό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
