| Στον ίδιο δρόμο περπατούσαμε
Μα κάποιο βράδυ ήρθε του Σαββάτου
Και από τα αστέρια που εμείς οι δυο θα ζούσαμε
Ο χωρισμός μας τράβηξε κοντά του.
Και τώρα ξένοι σαν μια εικόνα παγερή οι δύο μας είμαστε
Κι αυτό που ζήσαμε το χάσαμε μοιραία
Χτίζαμε όνειρα και πράγματα σπουδαία
Μα στη ζωή μας μόνο πόνος έμεινε
Και κρύα βράδια με τη μοναξιά παρέα.
Είμασταν ένα, ενωμένοι μια γροθιά
Κι άνοιξε η πόρτα που φοβόμασταν κι οι δυο
Και εκεί που σου' λεγα αγάπη μου γλυκιά
Σου είπα κλαίγοντας αντίο.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|