| Παρατηρώντας τους ανθρώπους
θλίβομαι,
βλέπω ψυχές θρυμματισμένες
που σκορπάνε
στο καθε βημα τους οδύνη.
Παρατηρώντας τους ανθρώπους
βλέπω ποσο σφιχτά η εξάρτηση,
κράτα τα γκέμια των ψυχών
και πως σε βάραθρο τους οδηγεί.
Στα μάτια μαύροι κύκλοι , βλέμματα
θολωμένα απ'το χασίς , υπνωτισμένοι
περπατάνε σε μια συνήθεια θλιβερή,
κει που η χαρά πια δεν ανθίζει.
Σε μιαν ισορροπία ακροβατούνε,
που μοιάζει με σκοινί μισοκομμένο
κι είναι το βήμα το επόμενο αβέβαιο
και γνώριμη 'ν' η γέψη του εδάφους...
Είμαστε σαν αυτούς κι εμείς;
Άραγε προσπαθούμε να ξεφύγουμε
'πο κείνο που όταν διώχνεις ,
έρχεται ακόμα πιο κοντά;
Στο βάθος ενας κυνηγός ψυχών ,
καπνίζει με λαγνεία σταυροπόδι
ενώ κοιτάει μ'αδηφάγο βλέμμα,
θύμα που μες την μέθη περδινίζεται
και κάθεται μονάχο του στο Βar.
Τώρα ετοιμάζεται να επιτεθεί...
Είναι ένας γέρο βρικόλακας...
Τρομάσω στ'αλήθεια ,
παρατηρώντας τους ανθρώπους...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|