| |
Ένα παιδί όλο ρωτά
Μάνα γιατί δεν έρχονται πίσω τα χελιδόνια
μάνα γιατί δεν τραγουδούν ξανά τα αηδόνια;
Μάνα γιατί το γιασεμί στον κήπο εμαράθει
μάνα γιατί ο κύρης μου στον πόλεμο εχάθει;
Όλο ρωτάει το παιδί μ’ απάντηση δεν παίρνει
η μάνα στέκει στη γωνιά και το κεφάλι γέρνει.
Κάνει ΄να βήμα το παιδί κι’ άρπαξε την ποδιά της
κι’ η μάνα το ‘χωσε βαθειά μέσα στην αγκαλιά της.
Αρχίνησε να του μιλά άρχισε να του λέει
την πείρε το παράπονο και άρχισε να κλαίει.
Τα χελιδόνια χάθηκαν γιατί φωλιά δεν έχουν
τις βομβαρδίσανε κι’ αυτές και σπίτι πια δεν έχουν.
Σωπάσανε και τα πουλιά σωπάσαν και τ’ αηδόνια
τα τρόμαξαν οι άνθρωποι οι βόμβες τα κανόνια.
Το γιασεμί μαράθηκε γιατί νερό δεν έχει
είναι γλυφό είναι πικρό κι’ ο ουρανός δεν βρέχει.
Ο κύρης σου αγόρι μου στον πόλεμο εχάθει
κι’ εσύ θα μείνεις ορφανό για των τρανών τα πάθη.
Αυτό ‘ ναι τ’ αποτέλεσμα που φέρν’ η απληστία
κι’ κόσμος όλος βρίσκεται σε πλήρη απελπισία.
Όλοι τρανοί σ’ αυτή τη γη σκοτώσαν την ειρήνη
και ο πλανήτης έγινε ένα θερμό καμίνι.
Οι άνθρωποι αγόρι μου διώξανε την αγάπη
τα λόγια και τα έργα τους είναι μονάχ’ απάτη.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
