| |
| | Ήταν μακρύς, μακρύς ο δρόμος |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, καλή Χαραυγή. Δεν ξέρω να κάνω ...κοπι- έτσι.........μόνο γιουβέτσι!! και παιδεύομαι να ξαναγράψω...τα ονειρεμένα σπίτια της ζωής μου....μιλάμε!!! για ΤΗΝ χλιδή, να μου είστε καλά, ευχαριστώ πάντα. | | |
Το πρώτο ήταν η σπηλιά, μια πόρτα είχε μόνο και κάτι πλάκες για πάτωμα,
θέριζε η φτώχεια.7-7-1957....τα μοιραία εφτάρια.
Το δεύτερο ήταν σταύλος, έβγαλε η μάνα τις κοπριές, έστρωσε σανίδια....
και το έκανε σπίτι. Ετων4-5?
Το τρίτο ένα σαράι, που έμπαζε από παντού, κρύο. φτώχεια και ορφάνια.
Το τέταρτο..ήταν πολυτελείας!!! είχε παράθυρα, φως και ζεστή, ζεστή στόφα.
Το πέμπτο στην Καλαμάτα για το γυμνάσιο, ένα ελεεινό δωμάτιο στην επάνω
αγορά, που ξεχείλιζε, εγκατάλειψη και ερημιά.Ετών 13!
Το έκτο ένα υπόγειο που έσταζε υγρασία και φτώχεια, από τοίχους, πατώματα
και την ψυχή μου.Ετών 13!!
Το έβδομο ένα δωμάτιο γιαπί κι` αυτό στην Καλαμάτα που γέμιζε μισό μέτρο
νερά....εκείνον τον μαύρο Χειμώνα. Εδώ μαρτύρησα!! παιδί!! στα 14!
Το όγδοο ω!! το όγδοο ήταν του Θεού, το δυαράκι Πειραιά, της Μεταξίας μου
και του Κωστή μου, σε αυτό επουλώθηκαν αρκετές πληγές! φώναζε την αγάπη.
Το ένατο, δυο δωμάτια στη Νέα Φιλαδέλφεια, γυμνοί τοίχοι, λάμπες που κρέμονταν
σκέτες, το κρύο περόνιαζε από παντού, είχα ράδιο!! ήρθε κι` η μάνα απ` το χωριό.
Παροχή κράτους Πρόνοιας 32 χάπια την ημέρα!!! ΝΑΙ 32!!για την κουκλίτσα!
Το δέκατο, δυο δωμάτια κρυμμένα στου θεού τον ίσκιο, μήτε φως, μήτε Ήλιος!
το μισούσα, μα είχα πια αγαπήσει τον Πίπη τον αδερφό μου, μα και το πριγκιπόπουλο
με τα πράσινα μάτια και την βελότσε!! τον Κωνσταντίνο.Ετών 19!
Το ενδέκατο τρία δωμάτια λίγο πάνω από το χώμα, γυμνό και αυτό, άθλιο!! των αθλίων!
το μισούσα! όπως και την εκκλησία...πάρα δίπλα που βάραγαν οι καμπάνες
και δεν με άφηναν....τοουλάχιστον..μια Κυριακή να κοιμηθώ, έφαγα και ένα γερό ξύλο
από τον Πίπη...για τα χρηστά τους ήθη.
Το δωδέκατο φτου ξελευτερία!!!!! ένα δώμα στην Αγία Παρασκευή μ` όλο τον ήλιο και
τον ουρανό δικό του, ζεστό γεμάτο πίνακες και όμορφα φωτιστικά. Άραξα!! μαγαζί
σπίτι, σπίτι μαγαζί, διάβασμα και κοτόπουλο με μπάμιες στις 12 την νύχτα...
..η μαγείρισσα!! Ετών 26.
Το δεκατοτρίτο!! της ευτυχίας!! μια μικρή μονοκατοικία με κηπάκο, λουλούδια, φως
θέα στα πεύκα, στολισμένο !! κουκλάκι! Ευλογημένο εδώ γεννήθηκε ο Γιάννος μου.
κι` ήταν ο κάματος βαρύς.Ετών 29.
Το δεκατοτέτρατο, διαμέρισμα αστών!!! πεντάρι με θέα, πίνακες, έπιπλα, φωτιστικά,
χαλιά, ζεστό κουκούλι !! για τον Γιάννη.....κι` ο έρωτας ήταν ακόμα εδώ!!Ετών 30!
Το δωδέκατοπεμπτο, δικό μας, η αετοφωλιά που έχει κάνει συμφωνία με τους αέρηδες,
το φως! τον ουρανό, το φεγγάρι, τα περιστέρια, τα σπουργίτια, την πλανεύτρα στο βάθος
τα αμπέλια, τα προβατάκια, τις παπαρούνες, τις μαργαρίτες!! κάτω στα χωράφια
κι` όλα του θεού τα θαύματα.
Εδώ μεγαλώνει ο Γιάννος...μ` όλην την μαρίδα!! στην αλάνα, λεύτερος!! δίχως 17 !
υποχρεώσεις!!!! από τα 10του!!μες στο κοκκινόχωμα....είχε και εδώ όμως θυσία!!
Καημένη Γιωργία...
===ΣΧΕΔΟΝ 50 ΧΡΌΝΙΑ!!
Ήταν μακρύς, μακρύς ο δρόμος, για να έχω το φως δικό μου.
Ευχαριστώ φίλοι μου
............................Αδαμοπούλου Γεωργία
.................................................................................13-12-2019.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2019 @ 05:58 | Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες.
Ευτυχισμένα χρόνια να ζεις Σταυρούλα της ψυχής μου,
πόσο ευτυχισμένη με κάνεις....όταν με λες¨" Γωγουλίνι!!
γυρίζω...στο όγδοο, στο δυαράκι Πειραιά. Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2019 @ 06:52 | Σταυρούλα δωράκι!! όταν ξυπνήσει ο Τάκης...και το κάνει....κοπι- ετσι!
Μπρεχτ ασφαλώς. ::love.:: | | smaragdenia
13-12-2019 @ 07:46 | ΜΑΚΡΥΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ..........
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2019 @ 09:47 | Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου, ( απόσπασμα )
............................Μπέρτολτ Μπρέχτ | | ΒΑΛΣΑΜΟ
13-12-2019 @ 14:31 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | eclipsi00
13-12-2019 @ 16:47 | ::angel.:: ::love.:: ::love.::
ΑΧΧ ΓΩΓΟΥΛΙΝΙΜΟΥ
ΘΑ' ΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ
ΌΠΟΥ Κ ΝΑ' ΣΑΙ. & _
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΟΥ!!!!
ΓΕΙΆ ΜΑΣ!!!
*Λ Α Μ Ψ Η *
| | eclipsi00
13-12-2019 @ 16:47 | ::angel.:: ::love.:: ::love.::
ΑΧΧ ΓΩΓΟΥΛΙΝΙΜΟΥ
ΘΑ' ΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ
ΌΠΟΥ Κ ΝΑ' ΣΑΙ. & _
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΟΥ!!!!
ΓΕΙΆ ΜΑΣ!!!
*Λ Α Μ Ψ Η *
| | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2019 @ 22:46 | ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΦΊΛΟΙ ΜΟΥ, ΝΑΙ ΉΤΑΝ ΜΑΚΡΥΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ...ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΟΥΚΟΎΛΙ!! ΤΗΣ ΑΕΤΟΦΩΛΙΆΣ. ΓΕΩΡΓΙΑ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2019 @ 23:34 | Ένα ποίημα για την Σταυρούλα...κι` όχι μόνον
....................Πάνω σ` άσπρο σεντόνι...........
Τα χέρια τα ζωγραφιστά, με τέμπερες χρυσές
σαν την ζωή μου κράτησα, να`χει χρυσές σοδειές.
Τα χέρια ελπίδα, απαντοχή, δέκα λευκά κρινάκια
μια ανεμώνη στη βροχή, δέκα άσπρα κεράκια.
Τα χέρια τα βελούδινα, που ήταν της προσφοράς
σαν από τα δυο έδινα, περίσσευμα χαράς.
Της μάνας χέρια, ιερά, στοργής κι` αγάπης κρίνα
μακριά απ` της πλάσης τα λερά!
κι` όλης της γης την σκόνη!
χέρια, άγια κι` ιερά.
Πάνω σ` άσπρο σεντόνι.
Χέρια του κάματος, του βιος, χρυσά στάχυα μελωμένα
να μην πονάει ο αδερφός, να`χει ζεστή καδένα.
Μην καίγονται και μην θρηνούν, της θάλασσας πετράδια
χέρια που μόνον αγαπούν και φέρουν τα σημάδια.
Της προσφοράς!! χάδι γλυκό, μέλι και πετιμέζι
χέρια που έχουν τον Χριστό και μια ενάτη παίζει.
Στα σύμπαντα, στα πέρατα, σμήνη λευκά περιστέρια
χέρια θυσίας, απέθατα, που μοιάζουν μ` αγιοκέρια.
.................Δεν ειν του Σταυρού τελικά σήμερα, μα παντού άνθρωποι σταυρώνονται! κατάλαβα λάθος.....
μα δεν πειράζει, Γεωργία ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
