| Οι άγγελοι που ξέρω εγώ
Ζουν στον τόπο αυτόν εδώ
Έχουν μαύρα φτερά
Πετούν χαμηλά
Τρομάζουν με το χαμόγελο τους
Δεν ξέρουν τι είναι δικό τους
Κάποτε είχαν χρυσή καρδιά
Και ένα γέλιο σαν τα γάργαρα νερά
Ζουν στα έγκατα της γης
Θρεφουν τον πόνο ψυχής
Περπατάνε αλλόκοτα
Καθώς απαγορεύεται να πετάνε
Μαθαίνουν στον κοσμο την αλήθεια
Φτιάχνοντας όμορφα παραμύθια
Είναι τα παιδιά που τους έκλεψαν τα όνειρα τους
Που τους βαλαν χειροπέδες ψεύτικοι άνθρωποι
Τα μαύρα φτερά τους τα χουν διπλωμένα
Θα περάσουνε στο φως
Μαύρος έβενος λαμπρός
Θα σκοτεινιάσει ο ουρανός
θα ξαναγίνει ο κοσμος μικρός
Και αλοιμονο
ποιος δεν είναι θεός
Κική Ματέρη
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|