| Η άπιστη και μια και δυο και τρεις και τεσσερις και δεκα.
Μία φορά σε πρόδωσε για πάντα θα το κάνει.
Μία φορά την έπιασες,και πάλι θα το κάνει.
Όλα τής τα κονόμησες κι αυτή πότε θα φύγεις βλέπει,
λόγια γλυκά με άλλους ν’ ανταλλάξει,
την άδεια της πια ψυχή με κόπρο να γιομίσει,
Κι εσύ ώ σύζυγε, κάτσε παρακολούθα,
τόν χρόνο σου αγόραζε,
πρόσεχε τα παιδιά σου.
Η πόρνη μπροστά της θα τα βρεί,
ο χρόνος κύκλους κάνει.
«Κάθομαι, λεβέντη μου, τη μοίρα μου την κλαίω,
εγώ την διάλεξα και ακριβά πληρώνω.
Έχω στο νου μου τα παιδιά και κάνω τον βλαμμένο,
θωρεί πως δεν κατάλαβα, πως έχω ξεκουτιάνει.
Ολα τα ξέρω μάτια μου, σαν τον πανόπτη Άργο,
και κάποτε μόνη ολομόναχη, σίγουρα θ’ απομείνει.
Θα ψάχνει λύπηση να βρεί, στα δίχτια του Δικτύου,
εγώ εκεί δεν θα ‘μαι».
Έτσι ‘ναι η απιστη, καλά τα λές πασά μου.
Κάνε κουράγιο, δύναμη, κι όλα θα ξεβαλτώσουν.
Της μπαμπεσιάς το φίλημα κανείς δεν το αγάπησε ούτε και θ’ αγαπήσει,
του Ιούδα το φιλί, πάντα πανώλη φέρει.
Ατσάλωσε το στήθος σου, σκλήρυνε την καρδιά σου,
βάστα γερά το σπίτι σου μόνο για τα παιδιά σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|