| |
ΑΒΕΡΟΗΣ
16-12-2019 @ 00:08 | Αφιερωμένο σε εσάς που αδικήσατε και αδικηθήκατε, που άλλοι δείξατε, μίσος και φθόνο για τους συνανθρώπους σας κι άλλοι που βιώσατε το μίσος και το φθόνο στο πετσί σας,
Αν είστε άνθρωποι φιλότιμοι και νοιώθετε ότι αδικήσατε κάποιον δεν είναι κακό να τσαλακωθείτε και να ζητήσετε συγγνώμη.
Και εσείς που αδικηθήκατε αλλά σας εμποδίζει η υπερηφάνεια δεχτείτε τη συγγνώμη και γεμίστε τις καρδιές σας με αγάπη και συγχωρείστε.
Γιατί για αυτό είμαστε δυστυχισμένοι και υποφέρουμε που βλέπουμε το διπλανό μας να ευημερεί και αυτό μας φθίνει και μας αφαιρεί χρόνια από τη ζωή μας.
Άλλωστε ο φθόνος βγαίνει από το φθίνω και ο φθόνος είναι χειρότερος από τη ζήλια, γατί είναι μίσος που μας φθίνει
Γεμίστε λοιπόν τις καρδιές σας με αγάπη και θα νοιώθετε καλύτερα.
Ό,τι περιγράφω στη δημιουργία μου είναι βιωματικό, αλλά από την ανάποδη. Προδόθηκα από δικούς μου ανθρώπους.
| | heardline
16-12-2019 @ 00:20 | Το ποίημά σας ωραίο!!!!
Ο πρώτος που μας πρόδωσε είναι ο κολλητός μας,
σύζυγος, φίλος ή παιδί, που είναι πια εχθρός μας.
Σαν το γυαλί που έσπασε και έγινε συντρίμμια
και μοιάζει να το ρήμαξαν κάτι γνωστά σου αγρίμια.
Όντως δεν είναι καλό, όπως το περιγράφετε, να κρατάς μίσος, ζήλια ή κακία.
Όμως δεν είναι και καλό να εμπιστεύεσαι και τ' άγρια θηρία, τα ίδια θηρία που σε κατασπάραξαν.
Το θέμα είναι να σου ζητηθεί συγγνώμη, αλλά και πάλι, μένει η συγκυρία να σου δείξει την πραγματικότητα.
Σε αυτά τα πράγματα, δεν κάνει πάντα 1+1=2.
Πολλάκις είναι διαφορετικό το άθροισμα
| | Αγιοβλασιτης
16-12-2019 @ 13:57 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
