| |
Δεν ήταν παρά δυο λουλούδια,
δυο λουλούδια που άνθιζαν δειλά το ένα πλάι στο άλλο
περίμεναν το φεγγάρι για να ερωτευτούν
περίμεναν τον ήλιο για να ανθίσουν και να αγκαλιαστούν
στο μέσο μιας εποχής , στο μέσο μιας διαδρομής.
Δυο λουλούδια που προσπαθούσαν να ξυπνήσουν
να καλωσορίσουν την νέα εποχή κάπου ριζωμένα στην άκρη ενός λόφου.
Καθημερινά τα έλουζε πάντα η ίδια ηλιαχτίδα
κι αυτά δυνάμωναν κάτω από το ίδιο φως!
Ήταν τόσο κοντά όσο να μυρίζει το ένα το άρωμα του άλλου
ή πάλι ήταν τόσο μακριά όσο δεν άγγιζε το ένα το άλλο
Οι μέρες πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν και εκείνη η μέρα…
Αν ρώταγες τους περαστικούς εκείνης της μέρας
θα σου έλεγαν πως είναι τόσο κοντά.
Το ένα βάλθηκε να απλώνει τα φύλα του στο άλλο,
να το τυλίγει στην αγκαλιά του για τα όνειρα γλυκά.
Τέντωσε το σώμα του με τέτοιο τρόπο
που το φύσημα του αγέρα …
του έκοψε τα χέρια, το μοίρασε στα δύο.
Το άλλο με το πρώτο ξύπνημα της μέρας ούρλιαξε.
Άπλωσε με μιας τα χέρια του για να το φτάσει
τα τέντωσε έτσι ώστε να διπλωθεί στα δύο
Ήθελε απλά να το αγκαλιάσει για τελευταία φορά.
από το Καλημέρα στο Καληνύχτα
Καληνύχτα Αγαπημένε!
Β.Σ.
@Π.Σ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
