| Δεν έχω μάτια να δακρύσω
ούτε φωνή για να θρηνήσω
όσους μου ορίστηκαν για σόι
έχω μονάχα μοιρολόι
για όσους διάλεξα εγώ να αγαπήσω.
Δεν περισσεύει ο λυγμός μου
για τις χρηστότητες του κόσμου
την τυπική ευγένεια ―
Η μόνη μου οικογένεια
είναι όσοι αγκάλιασε η ψυχή κι ο λογισμός μου.
Δεν έχω νοιάξιμο και πόνο
για όσους πρέπει, μα όσους μόνο
μες σε κουφούς κι αόμματους
μου στάλαξαν το χρώμα τους
και με γλυτώσανε μια νύχτα από τον φόνο.
Όσοι μου μίλησαν βαθιά
μ' ένα τραγούδι για μιλιά
στις ώρες τις πιο σκοτεινές μου
εγώ πενθώ τους ήρωές μου
Όσοι μ' ενέπνευσαν εκεί
που τόχα ανάγκη πιο πολύ
κι ας μην τους γνώρισα ποτές μου
εγώ πενθώ τους ήρωές μου.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|