| |
Σαν αντικρίζω τα βουνά
η ψυχή μου καλπάζει
το μυαλό τινάζεται και
ξεφυλλίζει το βιβλίο
που σχηματίζει το μεγαλείο
της Δημιουργίας.
το ταξίδι στο βουνό
δεν έχει σύνορα μόνο
ξημέρωμα με ουρανί χρώματα,
και μενεξεδί σούρουπο
για να σωπαίνουν τα βήματα,
Λευκές κορφές, κόρες
με μεθυσμένους αστραγάλους,
τριανταφυλλένιους μηρούς
και κνήμες που ερωτεύονται
το εγκώμιο των ακούραστων
Αετών.
Πατάτε στο χιόνι και πετάτε
στον άνεμο, όπου τρυγάτε
το μειδίαμα της νιότης,
στο δισάκι σας κουβαλάτε
την ανεξάντλητη προσωπογραφία
του γαλαξία όπου ρεμβάζουν
τα ολόφωτα ματόκλαδα του ήλιου.
Σας συντροφεύει το εικονοστάσι
της παιδικής προσευχής
που στην τρυφερή του καρδιά
αγρυπνά ήρεμη θύελλα αφοβιάς
Μακρινές στιγμές πληρωμένες
με νόμισμα υπόσχεσης,
δεν δραπετεύουν από τον χρόνο,
μόνο από το κάδρο του πεπρωμένου.
Ω Θεά κορφή με ορθή ,
την λευκή δέσμη του πρωινού
καταντίκρυ από την στέγη του κόσμου.
Στέκεσαι στο ασβεστωμένο ανώφλι
που λιάζονται οι κόρες και αναπαύετε
το γλαυκό φρύδι του ορίζοντα.
Βήμα πάνω στις χιονισμένες
πλαγιές το πλατύ βλέμμα του θεού
ευωδιάζει εσπερινή κούραση
και φρεσκολουσμένη άνοιξη,
σαν ειρηνικής σκέψης φτερούγισμα
στους γαλανούς ανέμους της επιστροφής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
