|
Σήμερα είπα να φιλιώσω με τον πόνο
Και να αφήσω τα παράθυρα ανοιχτά
Σταμάτησα στην πόρτα μου τον ταχυδρόμο
Τα γράμματά σου να γυρέψω τα κλειστά...
Μα πάλι τίποτε δεν είχε να μου δώσει
Άδειο και τούτο το γαλάζιο πρωϊνό
Μα δεν μπορεί.. αν η αγάπη με προδώσει
Κάπου θα έβαλα το χέρι μου κι εγώ...
Γυρίζω πίσω και τα λόγια σου γυρεύω
Και τί σε πλήγωσε.. ανάστατη ζητώ
Δεν το αντέχω με τις μνήμες να παλεύω
Αν δεν γυρίσεις.. στην σκιά μου θα πνιγώ...
Σήμερα είπα να φιλιώσω με τον πόνο
Και μάλωσα με τον δειλό μου εαυτό
Σαν το κεράκι με την σκέψη σου να λιώνω
Και έναν στίχο να μην βρίσκω να στο πω...
Μα σαν το θέλουν οι ψυχές να προσεγγίσουν
Βρίσκει το θάρρος και το πιο δειλό κορμί
Κι όσα τα χείλη με αγάπη θα μιλήσουν
Θα βρει τον τρόπο κι η καρδιά να τα δεχτεί...
8-6-2007
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|