| |
| | Ο στρατιώτης |  | | | Γράφτηκε στις 2.1.2020 | | |
Όταν ντύθηκε στρατιώτης πήγε να τη δει,
κρύφτηκε από κάτι φύλλα κι από ένα κλαδί.
Βγήκε στο παράθυρό της, δεν τής μίλησε
και, μ' ένα φιλί στον αέρα, τήνε φίλησε.
Κι έφυγε με κάποιο τρένο για τον πόλεμο
κι είχε την ωραία μορφή της, κόμπο στο λαιμό.
Μέρα-νύχτα πολεμούσε μέσα στη φωτιά,
τη δική της δεν ξεχνούσε φευγαλέα ματιά.
Τόσο τον είχαν θαμπώσει σκόνες και καπνοί,
που, κι αυτή για κείνον – πίστεψε – πως ξαγρυπνεί.
Κι όποτε τα πολυβόλα παύαν να χτυπούν,
άκουγε και τη φωνή της, σαν τραγούδι που 'ν'.
Κι όταν έφαγε το βόλι και σωριάστηκε,
μοναχά για κείνη, σβήνοντας, ενοιάστηκε.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
tabasco0
02-01-2020 @ 17:08 | όπως παμε μπορει και γινει επικαιρο
::up.:: ::up.:: | | ptoumassis
02-01-2020 @ 18:06 | Καλύτερα να μη γίνει επίκαιρο, φίλε. | | Ηypocrisy
02-01-2020 @ 22:36 | ::no.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
