| |
χασομεράμε στις προνομιούχες μας ζωές....
-πόσο μας αηδιάζει αυτό;
κοιμόμαστε ζεστά τα βράδια στη θαλπωρή των εστιών
πίσω απ' τα θαμπωμένα βλέφαρα των παραθυριών
πίσω από κουρτίνες-κρετόν
κι άνθρωποι γύρω μας χαροπαλεύουν νυχθημερόν....
με το χέρι απλωμένο στα φθαρμέμα μας αισθήματα
παιδιά, πνιγμένα στην ορφάνεια και την οδύνη
παιδιά του πολέμου, ζυμωμένα με χώμα και αίμα
άφτερη νιότη, διωγμένη απ'τον παράδεισο
-ποιός πληρώνει αλήθεια για τα λάθη του;
Η θλίψη στα μάτια, βαθιά
όσο βαριά είναι κι η δική μας ελαφρότητα ....
Ένα στιγμιαίο «βασάνισμα» του νου,
επιφανειακό,
που προσπερνά καθώς απομακρύνεται
απ'το «στενάχωρο» αυτό θέαμα
Η αλήθεια της «ευδαιμονίας»;
- ένα κατάφορο ψέμα, πνιγμένο,
στην ψεύτικη εικόνα επιβίωσης του όντος....
«ευτυχισμένοι» στην παραζάλη μας
όταν
τα αυτονόητα του «πολιτισμού» βαφτίστηκαν υπέρ του χρήματος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
