| |
Διέσχισα κάθετα τις μαθητικές παρελάσεις
Με περικύκλωσαν οι δεντρολιβανιές ,οι λεβάντες
Οι φωνές όσων διαφωνούσαν με το πέρασμά μου
Πιο κάτω, λίγο λαχανιασμένος ,σταμάτησα ν’ αφουγκραστώ
Κάποιους ύποπτους ψιθύρους. Διαισθητικά συμπέρανα
Ότι επρόκειτο για εκκλήσεις των ηρώων, που για
Λογαριασμό τους και τιμής ένεκεν-όπως δήλωναν απαξάπαντες-
Οι παράτες και τα αντιερωτικά ταρατατζούμ ξεχαρβάλωναν
Την πόλη κάθε χρονιά
Έστησα αυτί ,λοιπόν, σεμνός και κυρίως ταπεινός
Τις μουσικές και τα «ωχ μάννα» ν’ ακούσω. Επετείου
Σημαντικής φόρος τιμής. Μα, όσοι με προσπερνούσαν
Πέτρες και βρισιές πέταγαν κατάμουτρά μου. Ότι δήθεν
Αντεθνικώς και ξενοκινήτως ορμώμενος, απειλούσα
Χρηστά ήθη κι εθνικά ιδεώδη
Είχε φτάσει βράδυ πια .Σωροί δίπλα μου τ’ αναθέματα
Όμως ...
Όμως οι φωνές εξακολουθούσαν
Εξομολογητικές αυτή τη φορά, ότι οι τύψεις για τα αίματα
Και τα φονικά ήταν βαριές. Και κάθε που οι ανθρώποι
Με ταμπούρλα και ζήτω ετησίως υπενθυμίζουν σε απόντες
Εκείνα τα γενόμενα , τόσο οι τύψεις και τα δυσβάσταχτα κρίματα
Ξεσαλώνουν κι έτσι ψυχές αναταραγμένες και πολλαπλά
Ταλαιπωρημένες γίνονται
Μόνο και μόνο γιατί στους ζωντανούς αρέσουν τα παραμύθια
Και το να θεωρούν τους ήρωες
Πεθαμένους
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
