iokasth
15-01-2020 @ 07:30 | Σκέψεις και προμηνύματα ..(Θεός να δώσει ν' αληθέψει η ελπίδα...)
Κάτι σαν χρησμοί Πυθίας..που..ναι μεν, αλλά. -Μα αν λαθέψει της σαφήνειας η ελπίδα..-
Είναι καταπληκτικό ποίημα.!!!
Θέλεις να το ξαναδιαβάσεις.
Καλημερα Αναστάσιε.!
ΝεφΕλλη | |
smaragdenia
15-01-2020 @ 09:25 | Χάθηκαν πια και τα λευκά τα περιστέρια...
τα χουν τρομάξει οι κλαγές και η αντάρα.
Έχει ξυπνήσει η προαιώνια κατάρα...
και τα ατελείωτα της σκεψης μας νυχτέρια.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ......ΔΥΣΤΥΧΩΣ.....ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
15-01-2020 @ 12:44 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
ΒΑΛΣΑΜΟ
15-01-2020 @ 17:09 | ::1255.:: | |
liontari73
15-01-2020 @ 17:45 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
φραγκοσυριανος
15-01-2020 @ 18:21 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
bobxaman
15-01-2020 @ 21:17 | Σχετικά με τον εθνικό κίνδυνο αν τα μαύρα πουλιά είναι τα κακά μαντάτα της πολεμικής απειλής. Έτσι είναι γιατί έτσι θέλουν να τα βλέπουμε.
Η αλήθεια βρίσκεται αλλού στην προκοπή και την πρόοδο όχι στους κινδυνολόγους.
Αυτοί είναι φερέφωνα των βιομηχάνων του θανάτου.
Κατά τα άλλα πολύ εύστοχο και επίκαιρο Αναστάσιε..
| |
Μάϊκ Χίτζ
15-01-2020 @ 21:52 | Ωραιότατο Αναστάσιε !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
Σώτος.Π.
16-01-2020 @ 12:37 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
zari.kardias
17-01-2020 @ 01:01 | Πολλά τα χρόνια με αδιάκοπη ειρήνη...
για μια πολύπαθη κι αγιάτρευτη πατρίδα.
Θεός να δώσει ν' αληθέψει η ελπίδα...
και να πνιγούνε τα πουλιά σε άγρια δίνη...
Εξαιρετικό!!! ::yes.:: ::up.::
::theos.:: | |
VELOUDINO SKOTADE
17-01-2020 @ 19:53 | υπέρ βωμών και εστιών η άμυνα μας
μέχρι την έσχατη απ' το αίμα μας ρανίδα !!! ::yes.:: | |
CHЯISTOS P
17-01-2020 @ 20:59 | Είμαι απαρηγόρητος Αναστάση, που δεν είχα τον χρόνο και την αναγκαία διάθεση να ασχοληθώ με τον πλούτο της διανόησής σου !.... | |
φραγκοσυριανος
19-01-2020 @ 15:37 | ::up.:: | |
-Ειρήνη-
15-02-2020 @ 14:13 | Πολύ καλό, Αγιοβλασίτη, τέλειες οι μεταφορές σου! Τα κοράκια, τα πουλιά του πολέμου, των δυσοίωνων μηνυμάτων και του θανάτου... και ναι, κανένας δεν θέλει τον πόλεμο, αλλά αν χρειαστεί, όπως το λες στην τελευταία στροφή... Το ποίημα μου θύμισε και την ταινία του Χίτσκοκ, στην οποία όμως τα πουλιά καταλαμβάνουν τελικά την πόλη ενώ οι άνθρωποι την εγκαταλείπουν μη μπορώντας να τα νικήσουν (κι εκεί μαύρα ήταν στην πλειοψηφία τους...). | |
 |
