Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα Ζομπι
 
ΤΑ ΖΟΜΠΙ
μια νύχτα μαύρη κι άναστρη
μαύρο πηχτό σκοτάδι
ξύπνησαν τα φαντάσματα
γίναν όλα ρημάδι

ήρθαν τα ζόμπι κι έκατσαν
στο σβέρκο και στην πλάτη
και στις πληγές μας έριξαν
το πιο χοντρό αλάτι

πίνουν το αίμα και ρουφούν
με λύσσα διψασμένα
να μας στραγγίξουν όλους μας
θεριά αγριεμμένα

κόβουν τις σάρκες ολονών
και τρώνε τα κομμάτια
μας έκαναν θεριών τροφή
μας κλείσανε τα μάτια

για να μη βλέπουμε αυτά
που έχουν σχεδιάσει
έκαναν τον λαό τροφή
τον έχουν ξεγελάσει

ψεύτικα λόγια έλεγαν
με λέξεις διαλεγμένες
που ήταν μισές ελληνικές
κι οι άλλες ήταν ξένες

έτσι μας παραπλάνησαν
και διώξαμε το ωραίο
για να΄ρθει όπως πιστεύαμε
το όμορφο και νέο

πέσαμε όλοι μας θαρρώ
σε ύπνο δίχως τέλος
και δόσαμε τη ψήφο μας
πούγινε τώρα βέλος

και μας τρυπάει τις καρδιές
να τρέξει αίμα κόκκινο
πιαστήκαμε έτσι απλά
σαν ζώα απο το δόκανο

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
15-01-2020 @ 09:22
ψεύτικα λόγια έλεγαν
με λέξεις διαλεγμένες
που ήταν μισές ελληνικές
κι οι άλλες ήταν ξένες
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ
ΚΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΞΥΠΝΑΕΙ
ΑΝ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΥΠΝΩΤΙΚΟ....

::down.:: ::down.:: ::down.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
15-01-2020 @ 17:08
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-01-2020 @ 17:19
Ποτέ, ποτέ δεν ειν αργά να πατήσει κανείς τα ζούδια. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο