| |
| | Απόδραση |  | | |
Είναι κλειστές οι κουρτίνες και δεν φαίνεται έξω η θέα,
εκείνοι οι αγροί που αλλάζουν χρώματα με την εποχή,
που δέχονται τη φροντίδα ροζιασμένων χεριών,
την αγάπη τόσων περαστικών.
Ξέρεις οι κουρτίνες είναι κλειστές αλλά δεν φυλακίζουν τη φαντασία,
έξω είναι η παραλία, έξω είναι εκείνο το ξανθό της άμμου,
σαν τα μακριά σου μαλλιά εκείνες τις νύχτες που σκέπαζαν το πρόσωπο μου
καθώς στην αγκαλιά μου χανόσουν,
είναι το γαλάζιο της θάλασσας που μονοπωλούσε την ημέρα
και σαν εβένινο σεντόνι μαγνήτιζε τα βράδια μας,
διάφανο το νερό καθώς γλιστρά απ' τα χέρια,
μια ψευδαίσθηση τόσο συνηθισμένη,
όπως τα χάδια σου που ταξίδευαν λάγνα στο γυμνό κορμί μου,
διαβάτες και κουρσάροι, λατρεία μου,
αέναοι εκφραστές του πόθου και των αισθημάτων μας.
Πόσο εύκολα σε παρασύρουν σε ταξίδια οι κλειστές κουρτίνες,
δύσκολα μένεις παγιδευμένος σε τέσσερις τείχους,
πιο δύσκολα ξεφεύγεις από τις παγίδες της καρδιάς,
αδύνατο να αποφύγεις τα πάθη του μυαλού.
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ξεχνιέμαι μες στο λήθαργο μου... | | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
19-01-2020 @ 08:12 | Πανέμορφο!! όλο με μ` ένα ρομαντισμό έξοχο, χίλια μπράβο, έχουμε τόση ανάγκη από υπέροχες εικόνες. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Αγιοβλασιτης
19-01-2020 @ 14:03 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
