| |
Να χαμογελας και να γελουν τα ματια σου
Στο πλαι σου ο αδερφος να γελαει
και να κλεινουν τα ματια του απο ευφορια
Και να'ταν μονο αυτο
κι ο φοβος που παραμεριζει·
Ειναι και στο βαθος πισω απ' τις πλατες σας
καποιος που γελαει, στα ιδια μηκη κυματος
Καθενας περιχαρος θα πει -και μόνο που σας βλεπει
αυτα ειναι! κι αυτο ειναι ολο -μια παρεα ειμαστε .
[I]Και οσοι παντου πουθενα δεν χωραν
απ' το κακο τους στο κεφαλι τους απ' όξω
Απο υαινες, βδελλες, καλικαντζαροι, χειροτεροι
στην γονιμη αδελφικοτητα του εδαφους ολογυρα
Μα ιερος ο κυκλος διχως ταμπου
ουτε απο μεσα σπαει.
Κι σιχαμενοι ολοι αυτοι π' ουτε απ' εξω πατανε
μονο καμωνονται πως αδολα το αδολο αγαπανε.
Αχ και να 'ταν μονο λογια, θα' ταν το χαρτι λευκο απο χαρα.
Στην αμοιβαιοτητα βεβαια ακαταληπτο πως κολλά η εναντιωση
πλαστικο ον που δεν λιωνει οχι χαρτι σκαρτο. Ακυρο ομως
δεν ειναι απο την γη των δακρυων.[I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
