| |
Το λάβαρο του βασιλιά
Η νύχτα έπεσε κρύα και σιωπηλή,
το λάβαρο του λιονταριού
ανέμιζε στου απαλού ανέμου την πνοή
οι σάλπιγγες ηχήσαν οι πύλες για να ανοίξουν,
τον βασιλιά μονάχο του να βγει στη νύχτα να αφήσουν.
Με το λευκό του άλογο πέρασε μέσα από την ομίχλη,
πίσω του άφησε τα ψηλά και επιβλητικά τείχη.
Στο δάσος χάθηκε την λίμνη για να βρει,
εκεί που για τελευταία φορά αντίκρισε την βασίλισσα του την ποθητή.
Και εκείνη πάει καιρός που πέθανε και άφησε τούτη τη γη,
ο βασιλιάς για την γλυκιά ψυχή της στέλνει στον Ουρανό και στο Θεό ολόθερμη προσευχή.
Χρήστος Βασιλόπουλος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
