| |
Σιγαλοβρέχει στο πλατύσκαλό μου
κι εγώ΄ μαι δίχως αγκαλιά μωρό μου.
Ψιχάλες πέφτουν στου σπιτιού μου τη σκεπή
κι απ’ την αγάπη σου δεν είδα προκοπή.
Κονσέρτο κάνει η βροχή στα λούκια
και την αισθάνομαι σαν τα χαστούκια
το πρόσωπό μου ν ΄αυλακώνει το χλωμό
κι απ΄ την αγάπη σου δεν βρήκα λυτρωμό.
Το γυρισμό σου καρτερώ μ’ απαντοχή
σαν το κατάξερο χωράφι τη βροχή
πού΄ γινε με το δάκρυ μου χαρμάνι.
Αναστενάζει η καρδιά μου μοναχή
μακριά σου να ζήσω δεν έχω αντοχή
και να γυρίσεις σού’ στειλα φιρμάνι.
Στο νοτισμένο έγραψα το τζάμι
κι ας μη μού’ δειξες ενδιαφέρον δράμι
το σ’ αγαπώ που δίχως καν σταματημό
συντετριμμένος στο φωνάζω με καημό.
Το γυρισμό σου καρτερώ μ’ απαντοχή
σαν το κατάξερο χωράφι τη βροχή
πού΄ γινε με το δάκρυ μου χαρμάνι.
Αναστενάζει η καρδιά μου μοναχή
μακριά σου να ζήσω δεν έχω αντοχή
και να γυρίσεις σού’ στειλα φιρμάνι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
