| |
Σιγαλοβρέχει στο πλατύσκαλό μου
κι εγώ΄ μαι δίχως αγκαλιά μωρό μου
ψιχάλες πέφτουν στου σπιτιού μου τη σκεπή
που γύρω μου διαταράσσουν τη σιωπή.
Κονσέρτο κάνει η βροχή στα λούκια
και την αισθάνομαι σαν τα χαστούκια
το πρόσωπό μου ν ΄αυλακώνει το χλωμό
μα χώρια σου κατρακυλάω στον γκρεμό.
Το γυρισμό σου καρτερώ μ’ απαντοχή
σαν το κατάξερο χωράφι τη βροχή
πού΄ γινε με το δάκρυ μου χαρμάνι.
Αναστενάζει η καρδιά μου μοναχή
δεν έχω μακριά σου άλλη αντοχή
και να γυρίσεις σού’ στειλα φιρμάνι.
Στο νοτισμένο έγραψα το τζάμι
κι αγάπη ας μη μού’ χεις δείξει δράμι
το σ’ αγαπώ που δίχως καν σταματημό
συντετριμμένος στο φωνάζω με καημό.
Μπουκάλια σκόρπια κάτω και τσιγάρα
δεν άξιζα για σένα μια δεκάρα
γι’ αυτό και μ΄ έριξες στου νου σου το κενό
μου λείπεις, βρέχει κι έχω θύελλες βουνό.
Το γυρισμό σου καρτερώ μ’ απαντοχή
σαν το κατάξερο χωράφι τη βροχή
πού΄ γινε με το δάκρυ μου χαρμάνι.
Αναστενάζει η καρδιά μου μοναχή
δεν έχω μακριά σου άλλη αντοχή
και να γυρίσεις σού’ στειλα φιρμάνι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
