|
Είναι το σπίτι μου μικρό
Ίσα που με χωράει
Μα το κρατάω αδειανό
Κι έτσι με ξεγελάει
Οι τοίχοι μου είναι κενοί
δεν έχουνε κορνίζες
Μόνο το κουρτινόξυλο
με δυό κουρτίνες γκρίζες
Κι ίσως κι αυτό όπως κι εγώ
να λαχταράει κι άλλο
Από ετούτο εδώ που ζει
να ‘θελε παραπάνω
Να ‘ταν κλαδί σε καρυδιά
ή το ραβδί ενός μάγου
´Η οι κουρτίνες που κρατά
κάποιου εθνικού θεάτρου
Μα ειν’ κι αυτό καρτερικό
Κι ευγνώμων σαν εμένα
Κι ας είναι διακοσμητικό
εδώ στον μείον ένα
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|