| |
| | Η Παραβολή του Χρήστου |  | | | Διορθώσεις γίνονται δεκτές εντός 00:00 - 24:00 της επομένης | | |
Η παρακάτω ιστορία αφιερώνεται σε όλους εκείνους που ξόδεψαν μια ολόκληρη ζωή προσπαθώντας να βρουν την απάντηση στο πανάρχαιο ερώτημα:
Γιατί όλα τα ωραία πράγματα στον κόσμο είτε βλάπτουν, είτε παχαίνουν... είτε «μένουν έγκυος»
Η Παραβολή του Χρήστου
Εις έπεται μύθος περί τοιαύτης κόρης,
της κορασίδος της μουσίτσης, της μελαχροινής,
της ερωτευθείσης νέον και ωραίον,
εις μέγιστον βαθμόν έως θεωρείτο ασθενής.
Εκ των ώτων παρθένος, ούσα ενδεχομένως
πασίγνωστος εντός του χουρμπετίου η μικρά,
δι’ ερώτων μεγάλων, αφ’ ενός μεν, εις τον άλλον
ταχέως εναλλάσσετο «βραχέα και μακρά».
Ως αύτης πρωίας, εξήλθε της οικίας,
περί ωνίων αφίχθη εις την υπεραγοράν,
εν μέσω όλων, παρόντων και προϊόντων,
εκείνη απαστράπτουσα ως φλοξ εν τη πυράν.
Εις κύβος της πίπτει, ο έχων ζωμόν ορνίθων
εκτός του καλαθίσκου κρατουμένου εξ αυτής,
είς κύριος κύπτει, όσπερ ενεφανίσθη,
ευρών τον κύβον δίδει βλέπων τη ασκαρδαμεικτί
Εις έρως νέος, μέγας, ακαριαίος
εντός μυοκαρδίου της νεάνιδος ευθέως.
Σαφώς μοιραίος αλλά ουχί χυδαίος,
ο ασπασμός ερωτικός και τ΄ άλλα… παραπλεύρως!
----------
Ο νέος ευγλώττως ομίλησε κι ευλόγως,
εκ περί ου ο λόγος, εθαμβώθη η κορασίς,
απεριορίστως, το όνομα αυτού «Μήτσος»,
δηλώσας εξ αρχής ολοσχερώς ερωτευθείς.
Ελέχθη και λόγος περί του αρραβώνος,
περί χρυσού δακτύλιου εντός της Κυριακής,
ετάχθη και γάμος, ευρέθη και κουμπάρος
κι εκλήθησαν οι γειτνιάζονται και οι συγγενείς.
Τη ημέρα τη ετέρα, εστολίσθη ως εταίρα
οδεύουσα εις εργαστήριον αισθητικής - κοσμητολογίας
και επι της ουσίας
Αγέρωχος εδιάβη διαμέσου λαϊκής.
Της την «πίπτει» εις νέος, μυώδης, ρωμαλέος
πλασσάρων εαυτόν ως γόηταν περιωπής,
υποσχέθη βέραν και εις τιναν γκαρσονιέραν
ευρέθησαν εις πρόβαν «γαμηλίας τελετής»
Εις έρως νέος, μέγας, αστραπιαίος,
εντός μυοκαρδίου της νεάνιδος ευθέως,
σαφώς μοιραίος και μείζωνος του τέως!
Ο ασπασμός ερωτικός και τ’ άλλα ιδιαιτέρως…
----------
Τω ονόματι «Βαγγέλης», ο νέος ντερμπεντέρης,
ετάχθη υπέρ συμβίωσης εξ’ άπαντος ζωής
καθώς υποσχέθη και πλέον εδεσμεύθη,
λόγω του συναισθήματος, μα και λόγω τιμής.
Ημερομηνία ορίσθη εις εκκλησίαν
και άρχισον πυρετωδώς την προετοιμασίαν,
μα επαναλαμβάνουσα αεί η ιστορία
έφερον την καταστροφήν την ετέραν πρωίαν
που η κορασίς η ιδία, εν τη πολυκοσμίαν
ωνίζουσα είδη προικός εις μικροεμπορίαν,
ορέχθη την λάμψιν αιφνιδίως τινός «Μπάμπην»
και να κάνει την δύσκολην γυνήν αποπειράθη.
Μα εντός ημιώρου εις τα χείρας του εμπόρου,
εις τον κατακτητήν, επαραδώθη ανευ όρου,
κι επί δενδρυλίου εντός του αλσυλίου
εδιαδραματίσθησαν σκηναί κάλλους απείρου…
Εις έρως νέος, ωραίος και σπουδαίος
εντός μυοκαρδίου της νεάνιδος ταχέως,
σαφώς μοιραίος κι ουχί επικριτέος.
Ο ασπασμός ερωτικός… και τ’ άλλα που δεν λέω!
----------
Ο μύθος ετούτος ως έχει εξακολούθως,
ημέραν καθ’ εκάστην επαναλαμβάνετο ούτως,
κι εντός του Δεκεμβρίου, η ύπαρξις εμβρύου
επισημοποιήθηκε με τέστ εκ φαρμακείου.
Ευθύς κι επειγόντως, ως έπραξε δεόντως,
αυτό επιβεβαίωσε και ο γυναικολόγος
και η αληθεία, ωμός μα και αθλία
την νέαν εκατακρίμνησον εν τη απελπισία.
Τις ήτο ο δράστης… - είχε επιφυλάξεις -
ο συνεργός της νεαράς εις τας ανόμους πράξεις…
Τις ο πατήρ ήτο; Αυτό αμφισβητήτο!
Και τους μαστούς της όλκυε απέλπιδα ως ήτο!
Η νεαρά ούσα μόνη, εγκυμονούσα
εξημεροβραδιάζετο την γένναν προσδοκούσα
κι εντός του Μαΐου προ τινός μεσονυκτίου
τίκτει υιόν, τριών κιλών εντός μαιευτηρίου.
Το βρέφος ανέτως εξήλθε ανυπερθέτως
κι ομοίαζε με σερπετόν και σκούζον ως κορνέτον,
σαφώς ωραίον, (αλλά ουχί ως κλαίον).
Η επίβλεψις και η φροντίς με μέριμναν των μαίων.
----------
Το βρέφος εν πρώτοις, ήτο σαφώς δικό της
- αν και το αμφισβήτησε κι αυτό μες τον καϋμό της –
το φέρον σημάδι, ωσάν κι αυτό του Μπάμπη
ως κοκκινάδι στρογγυλόν στην δεξιάν μασχάλιν
και κυανούν χρώμα εις κάθε έκαστον όμμα
ωσάν του Ευαγγέλου και πιο κυανούν ακόμα,
μα κι ελαίαν δικήν του, ωσάν κι αυτήν του Μήτσου
ευρίσκουσα… υπό την υποκάτω κεφαλήν του!
Η άμοιρος η νέα, ως άπειρος μητέρα
εστράφη, μη γνωρίζουσα του υιού της τον πατέρα,
μετά γοών και θρήνων προς παντων υπευθύνων,
ουρλιάζουσα με έντασιν ως εκατό σειρήνων
και εις το πηλίκον, αιτήσει των περιοίκων,
ως τρόφιμος σε ίδρυμα ετέθη ανηλίκων
κι ο υιός της εδώθη υπέρ υιοθεσίας,
καθότι της ιδίας «ελασκάρησε ο κοχλίας»
Παθούσα εκ του βίου, εντός ψυχιατρείου
αυτόχειρ εκατέληξον με λόγχιν ψαλιδίου
μα ανέκραξον εγκαίρως, όπως γίνεται ο έρως
ληφθέντων «προφυλάξεων» και ουχί ελευθέρως.
----------
Το ήθος κι ο μύθος εδώ λαμβάνουν τέλος.
Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι έγινε το βρέφος
Μα ούτε κι ο ημέτερος κι ο υμέτερος έρως.
Και ζήσανε αυτοί κακά κι εμείς…
τρις χειροτέρως!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 4
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΙΟΛΟΣ
24-08-2006 @ 23:05 | Το ήθος κι ο μύθος…
Και το θαυμάσιο αυτό γραπτό σου… ::smile.:: Καλημέρα γλυκό μου psevdonymo... | | Palioxaraktiras
25-08-2006 @ 01:12 | Απολαυστικοοοοοοοοοοοοο
Στ αγαπημενα μου | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
25-08-2006 @ 01:41 | Υπέροχο, νόμισα ότι έκανα λάθος και μπήκα στην σελίδα του Άγγελου.Εκπέμπεται στο ίδιο μήκος κύματος. ::up.:: | | psevdonymo
25-08-2006 @ 04:32 | Ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ όλους σας. Διαμαντή, ευχαριστώ για την "υπερβολή", με τιμάς ιδιαίτερα, νομίζω όμως οτι ο Άγγελος είναι στον αφρό του κύματος κι εγώ στην ουρά, απλώς κυμαίνομαι... | | TAS
25-08-2006 @ 04:44 | Τι να σου πω psevdonyme! Θα το πω κι ας φανώ ιερόσυλος!
Ωχριούν μπροστά του ακόμη και ποίηματα του μεγάλου Μποστ! | | kapnosa-v-ainigma
25-08-2006 @ 05:11 | πολύ ιδιόμορφο κι απολαυστικό !!!μου άρεσε κι η γλώσσα του πολύ! Καλημέρα! ::yes.:: | | montekristo
25-08-2006 @ 06:45 | βάλε καθαρεύουσα, βάλε μακρυνάρι πως γίνεται και όχι μόνο δεν σε κουράζει να το διαβάσεις αλλά σου κρατάει και ένα μόνιμο χαμόχελο στα χειλη? έ θα φταίει που ο δημιουργός είναι πολυ ταλαντούχος ::smile.::
| | AceOfSpades
25-08-2006 @ 10:56 | ένα πλατύ χαμόγελο στο καύκαλο του Γρ. Ξενόπουλου !!!!!!!!
τρομερό
! | | xanthi1
28-08-2006 @ 04:51 | ωραίο. ::up.:: | | AATON
01-09-2006 @ 06:19 | δηλώσας άναυδος, ψάξας ευρετήριον αρχαίας μα δέν ηύρον ο δόλιος, είπον να απαντήσω υμίν εις νεοελληνικήν.....καλά....έπαθα πλάκα...και λίγα είπα !! | | psevdonymo
01-09-2006 @ 06:28 | Σας ευχαριστώ στιχόφιλοι που με τιμήσατε με την παρουσία σας και με τα σχόλιά σας. Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
