| |
| | Το τελευταίο μας βαλς |  | | | Γράφτηκε στις 23.1.2020 | | |
Αγάπη μου, ας χορέψουμε το τελευταίο μας βαλς,
ο κόσμος είναι χάρτινος, κορδέλες και σπιράλς.
Ο κόσμος είναι χάρτινος, με χρώμα έχει βαφτεί
κι η αγάπη μας, αγάπη μου, πιο χάρτινη κι αυτή.
Κοίτα! Πετάμε, μακριά από το κοινό.
Στριφογυρνάμε στον ουρανό.
Αγάπη μου, θα πούμε «γεια» στου δρόμου τη στροφή
κι εγώ θα πάω στον πόλεμο και στην καταστροφή.
Μα, μέχρι να ’ρθει το πρωί, σφιχτά να με κρατάς
και τα κεράκια ας σβήσουμε στο τέλος της νυχτιάς.
Κοίτα! Πετάμε, μακριά από το κοινό.
Στριφογυρνάμε στον ουρανό.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
ptoumassis
25-01-2020 @ 12:28 | Μελοποιημένο: https://www.youtube.com/watch?v=qXWuy3-uk2k | | felicità
25-01-2020 @ 13:17 | "Ο κόσμος είναι χάρτινος, με χρώμα έχει βαφτεί
κι η αγάπη μας, αγάπη μου, πιο χάρτινη κι αυτή"
Χάρτινη αγάπη που πολλές φορές καταλήγει σε τσαλακωμένα ή σχισμένα συναισθήματα μέσα σε έναν "περίπου" κόσμο, σε μια "μάλλον" πραγματικότητα.
ΥΓ: πολύ ωραίο ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
