Όταν κοιταχτήκαμε για πρώτη φορά στα μάτια …
Η στιγμή μου φάνηκε σαν κρύσταλλο…
Που φοβήθηκα να μη ραγίσει…
Ψιθύρισες δυο λέξεις…
Και το πάθος της φωνής σου ήταν κάτι περισσότερο απ΄ τη ζωή…
Άγγιξα το στήθος σου…
Ένιωσα το ζεστό παλμό της καρδιάς σου…
Κι άκουσα τη δική μου καρδιά, χτύπο στο χτύπο, ν΄ ανοίγει και ν΄ ανασαίνει…
Αργότερα, η νύχτα προχωρούσε βαθιά…
Με πολλές υποσχέσεις…
Κι εσύ…
Μαυρομάτα μου, μελαχρινή…
Με τη λεπτή και λυγερή κορμοστασιά σου…
Τα λυτά μαλλιά σου…
Τη γοητεία των ματιών σου…
Τα απαλά λεία στήθια σου…
Τους ολοστρόγγυλους γοφούς σου…
Και τη μυροβόλα σάρκα σου…
Ήσουν [B] η πιο όμορφη απ΄ τις όμορφες[/B]...