| ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ...
Οι παδικες πρωτοχρονιες μου….σαν σημερα στις θύμησες μου,
μια αλυσιδα που με δενει,με την ζωη την περασμενη.
Η ζεστη του μακριου παλτου μου-το περσινο του αδελφου μου-
προστατης μου από το κρυο.Στα καλαντα με αλλους δυο....
Στα χερια μας τα τριγωνακια,σπιτι με σπιτι στα σοκακια,
με των καλαντων τις εισπραξεις,καναμε τις "καλες μας πραξεις…"
Το φτωχικο μας το χαγιατι,δυο δωματια και κατι,
ηταν το κεντρο ολης της γης,το σπιτι της κυρα Πηγης.
Εξω βοριας,βροχη,και χιονια-μα ηταν τα πιο ομορφα μας χρονια
στης μανας την πλατια αγκαλη,διπλα στο ταπεινο μαγκαλι.
Λυσομανουσε εξω ο αγερας, στο βραδυ της χρονιάρας μερας….
κι ερχοταν συγγενείς και φιλοι,για την γιορτη του κυρ Βασιλη….
Γυρω στο γιορτινο τραπεζι,με το γραμμοφωνο να παιζει,
ταγκο και βαλς κρατουσαν τεμπο,σε Ατικ και Γουναρη και Βεμπο….
Τη νυχτα ανοιγαν την ψυχη τους,με νοσταλγια για το νησι τους,
κι επιαναν συντροφιες και ομαδες,κεφαλλονιτικες κανταδες….
Τέτοιες ημερες-σε καλο μου-αυτά περνουν απτο μυαλο μου....
κιοταν μετρω ποσοι εχουν φυγει και η νοσταλγια με τυλιγει'
κιοταν η ανασα του βορια σμιγει με της ψυχης τα χιονια,
γυρω μου νοιωθω στηριγμα,συντροφο και παιδια και εγγονια….
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|