| |
Του φίλου το γινάτι
Του φίλου το γινάτι ,
που τού 'βγαλε το μάτι ,
θέλω να επισημάνω,
τον πόνο του να γιάνω.
Του το ‘πα δεν αξίζει,
καμία να σε συγχύζει,
δες το και λίγο αλλιώς,
ο Έρως είν’ τυφλός.
Μην πέφτεις με τα μούτρα,
δεν έχει η κάθε κούτρα,
ίδιες με σε ιδέες ,
υπάρχουν και μοιραίες.
Μοιραίες συναντήσεις,
στο δρόμο αυτής της ζήσης.
Που φέρνουν παραζάλη,
στ΄ αθώο το κεφάλι.
Μέσα στο περιβόλι,
δεν είναι πάντα σχόλη,
Δευτέρα ξημερώνει
κι όλους μας ξενερώνει.
Αλλά… περνά ο χρόνος
κι αυτός που είναι μόνος,
θε να βρει πάλι ταίρι,
πριν βγει το καλοκαίρι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
