| |
Αγάπησα μια θάλασσα μια ψυχή,
έδωσα χώρο ν'απλωθεί μπροστά μου,
δε πήγα πίσω ούτε μια στιγμή,
ούτε φοβήθηκα το απύθμενο της βάθος.
Δεν ζήτησα ποτέ μια στεριά,
μην έχανα αναλαμπή απ το κύμα,
ούτε και μ'άφησε να πιω γουλιά,
είχε πολύ αλάτι ήταν κρίμα.
Μα στέγνωσα και σκλήρυνα πολύ,
δεν νιώθω πια το τόσο κύμα,
άλλωστε βούλιαξα και την παλιά ζωή,
την πήρε ο άνεμος σε μια τρικυμία.
Τώρα είμαι μια πέτρα στο νερό,
και δεν θα ξεχωρίζω από μια άλλη,
μαργαριτάρι και η αγάπη στον βυθό,
που στο στρείδι στο στομάχι έχει κάτσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
