| |
| | Πυθμένας |  | | |
Φλόγες στο χώμα, φεγγάρι ζεστό,
κρύο το στόμα, μεστό σ' αγαπώ.
Μπουκάλι με λέξεις, η πρώτη ζωή,
πως να διαλέξεις σκλαβιάς εκπνοή.
Νύχτες σημάδια, θανάτου λουτρά,
σώματα άδεια γεμάτα σπαθιά.
Αίσιο τέλος, βουτιά ευθυνών,
αβέβαιο σκέλος να είσαι παρόν.
Ποτήρι με άστρα η κάθε στιγμή,
ευχή ξελογιάστρα, απούσα πυγμή.
Κλουβί ζαλισμένο σε άπλετο φως,
παιδί συστημένο, βαθύς πυρετός.
Πυθμένας αμύνης η όποια αγκαλιά,
σφαγή εξαπίνης του νου τα φιλιά.
Αγέρωχη τρέλα στο ίδιο κορμί,
αλλιώτικη βδέλλα, στοργής παρακμή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ?? | | | |
|
xazoula
25-08-2006 @ 07:51 | ::cry.:: ::cry.:: ::cry.:: | | ΣΟΦΙΑ(21)
25-08-2006 @ 08:23 | πολυ καλο!!!!!!!!!!!! | | ofilia
25-08-2006 @ 08:47 | αυτο το μεστο σου σ αγαπώ Γιωργο με διακτίνισε σε αφραστης ευωχίας σφαίρα....τελειο.. | | TAS
25-08-2006 @ 17:21 | Επιτέλους! Ομοιοκαταληξία και ποίηση μαζί! ::yes.:: ::yes.:: | | gthepoetc
25-08-2006 @ 17:32 | thanx φίλοι μου καλοί... | | Αγνή
25-08-2006 @ 18:22 | Πέραν της βδέλλας, ένα ποτήρι μ΄ άστρα παρακαλώ.!!! | | psevdonymo
25-08-2006 @ 21:45 | Η παρακμή της στοργής τα δείχνει όλα, "τέλειο τέλος". Πολύ καλό Γιώργο | | agrampeli
26-08-2006 @ 09:23 | πολύ όμορφο ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
