| Ένα χαμόγελο γλυκό
μες στο σκότος το πυκνό
,που πνίγει τη ζωή, ζητώ
μήπως και λυτρωθώ.
Είναι βαριά η μοναξιά
και η πληγή της βαθιά'
η απουσία η φυγή,
θηλιά σφιχτή πικρή.
Το φως απόψε λιγοστό
και το κερί κοντό λιανό'
χαρτί έχω μόνο λευκό
και στην ψυχή...κενό.
Κυλά το δάκρυ καυτό,
σκοντάφτει στο σ' αγαπώ
που πήρε ο χρόνος μακριά
και πήγε σ' άλλη αγκαλιά.
Και τι να γράψεις τι να πεις;
Πώς να απολογηθείς;
Ένα χαμόγελο γλυκό ζητώ
μήπως και λυτρωθώ...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|