| |
Αγιοβλασιτης
07-02-2020 @ 21:18 | ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | -Ειρήνη-
08-02-2020 @ 09:29 | Αινιγματικό το ποίημα σου, σκοτεινό κι ατμοσφαιρικό. Δεν καταλαβαίνω την τρίτη στροφή, πώς κολλάει με τα υπόλοιπα, βρήκα όμως εξαιρετική την ιδέα του πίνακα που ζωντανεύει και ταυτόχρονα γίνεται πόρτα εισόδου κάπου "αλλού". Η απόγνωση φεύγει από εκείνη και πάει σε κείνον...και είναι κατά κάποιο τρόπο ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους...έτσι το διαβάζω. Πίνακας που αλλάζει... η ιδέα θυμίζει "το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" αλλιώς... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
